- görməz-bilməz
- z. Görmədən, yaxşı tanımadan, öyrənmədən. <Mərcan bəy:> Əlbəttə, insan gərək arvada əvvəlcə aşiq ola, sonra ala. Yoxsa görməz-bilməz alırıq, sonra da peşman olub qovuruq. Ü. H..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
görməz-bilməz
Look at other dictionaries:
görməmiş — is. Birdən birə əlinə düşən şeyə qarşı özünü saxlaya bilməyərək acgözlük və yersiz hərəkətlər göstərən adam haqqında. Qamış ola, camış ola; Özü də görməmiş ola. (Ata. sözü). Lovğalanıb, a görməmiş, çox da belə fırıldama! Tərbiyəsiz uşaq kimi boş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bilmək — f. 1. Bir şey haqqında məlumatı olmaq, xəbərdar olmaq, vaqif olmaq. Mən bunu çoxdan bilirdim. Bu xüsusda mən heç bir şey bilmirəm. Bilirsənsə, gəl söylə. Mən sənin fikrini bilmək istərdim. – Ey dil, aman dı, sirrini biganə bilməsin. M. Ə. S.. Qoy … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bilməməzlik — is. 1. Anlamama, xəbəri olmama; xəbərsizlik, məlumatsızlıq. Özünü bilməməzliyə qoymaq – özünü qəsdən bilməyən, tanımayan kimi göstərmək. Yoldaşını gördü, özünü bilməməzliyə qoydu. – Mahmud isə özünü bilməməzliyə qoyub, xam adamlar kimi üzünü o… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
muxulluğ — (Gədəbəy, Gəncə, Tovuz, Şəmkir) 1. paxıllıq (Gədəbəy, Gəncə) – Muxulluğ elə:n adama çörəx’ haramdı (Gəncə); – Mən muxulluğ zad bilmənəm, var isdərəm hamıyı (Gədəbəy) 2. səhlənkarlıq (Şəmkir, Tovuz). – Bu muxulluğunnan əl çəx’, xain öküzdər kimi… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarasına — z. 1. Necə gəldi, harası gəldi, bilərək bilməyərək; görmədiyi, bilmədiyi halda. <Qaraca çoban> gecənin zil qaranlığında o taya qarasına kəmənd atmağa başladı. M. Rz.. 2. Dalınca, arxasınca, ünvanına. Nağdalı, yaxud Mehralı atlarını çapıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isti — 1. sif. Qızdırılmış, isidilmiş, hərarəti artırılmış (soyuq qarşılığı). İsti otaq. İsti ütü. İsti süd. – Hənifə bir əlində tas, o biri əlində isti su ilə dolu vedrə və dolça, tövşüyə tövşüyə içəri girdi. İ. Hüseynov. 2. is. Xəstəlik halında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vücud — is. <ər.> 1. Olma, varlıq, mövcud olma, var olma. Bəs bunların vücudu nəyə lazımdır! M. F. A.. Kəndlilər onun <Xəlilin> vücudunu özləri üçün bir nemət bilirdilər. S. H.. Vücuda gəlmək – əmələ gəlmək, meydana gəlmək, ortaya çıxmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
